boyumu aştım, kitaptan sonra müziği de eleştirdim

anathema yeni albüm çıkarmış. tek bir şarkı dinledim. o da bu:
anathema - everythingbu şarkıdan başka şarkıları dinlemeden genel bir şey demek istemiyorum ama bu şarkı için şunu söylerim: gosssip girl, o.c. tarzı dizilerin soundtrack'i. adeta. teenage krizlerinin mutlu bitiş sahnelerinde çalan kavuşma anı müziklerinden tam. anathema böyle miydi? ya değildi ya da ben değiştim ve bana öyle geliyor. bilemem. (anatheman'nın da çok umrunda benim görüşlerim zaten, o apayrı konu.) fakat özellikle bu nakarat kısmı avril lavigne kokuyor. mesela everything'in arkasından şunu dinleyin, hiçbir rahatsızlık vermeyecek geçişten ötürü.
avril lavigne - keep holding on
neyse ki ben kafası karışık bir kadınım da seviyorum bu tarz müzikleri. fakat avril lavigne'den tiksinen koyu anathema hayranları da benim gördüğümü görebilecekler mi? tarafsız kalabileceklerini sanmıyorum.
bir de tesadüfen sevdiğim bir şarkıya rastladım, al bunu da dinle dinlemişken. o tip dizilerin kumsalda verdikleri partilerde çalanlardan:
rooney - when did your heart go missing

bu gördüklerin de benim en sevdiğim anathema albümü (1999) ile yeni çıkan anathema (2010) albümünün kapakları. sanki karanlıktık aydınlığa çıktık der gibi de bir fotoğraf benzerliği yok değil. we're here bec. we're here da sanki "dünyaya neden geldik?" başlıklı temel felsefi ve dini sorunun cevabını keşfedip huzura ulaşmışlığın göstergesi gibi geldi. eminim "neden albüme bu adı verdiniz?" klişe sorusunun cevabını verdikleri bir röpörtaj yazısı şurda burda vardır, fakat okumuş değilim. gören bilen varsa bana da söylesin.
Şu da Judgement albümünden en sevdiğim şarkı:
anathema - forgotten hopes
beni anathema ile tanıştıransa kıvaç'tır. özgür'ün doğum gününden dönerken her zamanki gibi kulağında kulaklıkla cam kenarına oturmuş müzik dinliyordu. alıp ne dinlediğine mi baktım, o mu dinletti bilmiyorum şu anda, epizodik belleğim bunu açık seçik çözemiyor. ama şu şarkıydı: 
anathema - j'fait une promesse 
ve bu kadar. ben sürekli müziğe dair bir şeyler yazsam iyi gibi. 3-5 şarkı paylaşmış oluruz.
son kararımsa, anathema liseli depresif gençlerindir.
ama eklemeli, last fm dinleyici kitlesi son albümü özetle "en iyisi değil ama dinlemeye değer başarılı bir anathema albümü." olarak yorumlamış.
biterken çalansa en sevdiğim the smiths parçalarından:
the smiths - how soon is now