özel okul

bilkent. bilkent. bilkent. bilkent.
sabah akşam bilkent'le yatıp bilkent'le kalkar oldum. ege üniversitesi'nden sonra insana çok ama çok çekici geliyor, anlatılmaz yaşanır. ancak yeni sistem öss'ye hala adapte olamadı bu bünye. haydi hayırlısı diyorum.
durum şu ki: ben eğer bir aksilik olmaz da sınıfta kalmaz, ders bırakmazsam 22 yaşında mezun olacağım. evet, bi kısım insanlar da benle aynı kaderi paylaşmaktalar, farkındayım. daha bile erken mezun olanı vardır. neyse, 65 yaşına kadar da çalışacağım şu sistemle, hesap eder isek: 65-22=43 bir insanın 43 (kırk üç) sene çalışması için nasıl bir akla sahip olması lazım gelmekte? ben kendi ömrüme 50 yıl biçmişim kafadan. öğrencilik iyidir eninde sonunda. oku okuyabildiğin yere kadar mantığıyla yola çıkıyorum. eskiden karşı olduğum, asla gitmem dediğim tüm özel okullarda gözüm var, evet! başta bilkent olmak üzere, koç, sabancı, yeditepe, bilgi... hangisi olursa. makul herhangi bir bölüme gidesim var kardeşim.
ege üniversitesi'nde bilgisayar yetersiz, hocaların peşinden koşsan da inanılmaz bir ilgiyle yaklaştıkları filan yok, yabancı dil sadece ve sadece öğrencinin bireysel çabasına kalmış, ikinci yabancı dil zaten yok, sınıflar çok kalabalık, puan hesaplaması çanlar çakması mubarek-neyse ki yeni gelenlerde düzeltildi-, hava kötü olduğu için bile kimi hocalar derse gelmeyebiliyorlar-izmir'de ne kadar kötü olursa, siz hesap edin, ben daha yolların kapandığına şahit olmadım şehir içinde 20 yıldır-, yurt dışı olanağı var ama bir özel okulla yarışabilmesi mümkün değil, düzensizlik düzen kabul edilmiş odur budur. ha lise öğrencisinden de farkım kalmıyor benim bu ortamda, işime geliyor mu, rahatlık herkesin işine gelir. ama karar verdim, bu üniversite okumak değil, adeta psikoloji dersleri veren bir lise bitirmek. hatta atatürk lisesi burdan otuz kat iyiydi, her açıdan. bir de aile yanında okumak var. hiç girmiyorum.
bilkent'te, koç'ta, sabancı'da, yeditepe'de... yaşamadım, nedir ne değildir sadece arkadaşlardan duyduklarım ve internet üstünde yazanları biliyorum. ama kayıp yok. hayat bu yaşadığın yere kadar. neyi seçersen, nereden bakarsan dünyaya öyle yaşıyorsun. ben son 3 gündür daha olumlu taraflardan bakıyorum, daha kolay geçiyor her şey. bunu bana yıllarca söylediler de karanlık taraf pek hoşuma gitmekteydi.
insanın bacağının uyuşması tuhaf durum bu arada.